Wrażenia

Ethan

Ta po nauce dziś Very Happy

Jak człowieka wessie to przeczyta jednym haustem ;]

Lenalee

Skończyłam, skończyłam (zawaliłam sprawdzian z plastyki i biologii, a od nich zależą moje oceny, ale kto by się przejmował? xDD). Na początku chcę powiedzieć, że to najpiękniejsza książka, jaką ostatnio mogłam przeczytać. Naprawdę, ma w sobie taki swój własny, niesamowity klimat, jakiego w żadnej książce jeszcze nie spotkałam. Cała książka przesiąknięta jest tajemnicą, magią i miłością. Dominuje w niej wiele uczyć... Smutek, strach, tęsknota... no i miłość oczywiście. Czyta się bardzo, bardzo przyjemnie i bardzo szybko. Niektórych może przerazić mrówcza czcionka, ale dla mnie to zbawienie, bo wydaje się, że jest więcej tekstu do czytania. W każdym bądź razie jest to naprawdę świetna książka, z naprawdę cudownymi bohaterami, naprawdę niesamowitą fabułą i naprawdę niezwykłym, wzruszającym zakończeniem (o tym później, bo najważniejsze ;d). No, tak... jak już wspomniałam, bohaterowie są naprawdę barwni. Ethan to taki całkiem niezwyczajnie zwyczajny chłopak. Podobało mi się w nim to, że nie zrażał się opinią innych osób, nie dbał o ich zdanie. Postanowił spotykać się z Leną mimo przeciwieństwa innych. To fajne, bo rzadko można spotkać chłopaka, który nie dbałby o zdanie innych i o własną "reputację". Jak przychodzi co do czego, to nagle "Oho, ja jej nie znam!". Lena też jest fajną bohaterką, bardzo zamkniętą w sobie. Polubiłam ją. Ah, no i Macon. Moja najukochańsza postać z całej książki. Tak strasznie go pokochałam, a to dlatego, że bardzo przypominał mi Syriusza z HP. Koniec oczywiście cudowny i wzruszający. Dobra, przyznaję, poryczałam się trochę. Trochę bardzo. xD Wielkim plusem tej książki jest to, że jest nieprzewidywalna. Naprawdę ciężko przewidzieć pewne sytuacje, a już szczególnie koniec. Mnie końcówka tej książki poraziła, zaskoczyła, zasmuciła i doprowadziła do łez. Super, tego właśnie oczekuję po dobrych książkach. No i na końcu taki mój mały spoiler dotyczący postaci Macona (<3).

Ethan

A jak: Ethan miał umrzeć? To by nie było następnej części.
No ale się zgadzam - Macon ;/ Czemu Macon?
No to rzadko spotykasz bo mnie nie znasz Wink

Ale bez przechwalania się.
Nie przejmuj się ja też przez Piękne Istoty zawaliłem jakiś sprawdzian xp już poprawiłem ale mniejsza o to.
Z opisem się zgadzam ;]

Lenalee

Kiedy ginie ukochany bohater jakiejś książki, niekoniecznie główna postać, czuje się taką dziwną pustkę. Ja właśnie tak się teraz czuję. Lubiłam Ethana, ale to Macon był moją ulubioną postacią, więc żałuję, że role się nie odwróciło (wiem, to wredne). Mimo wszystko mam nawyk liczenia na cudowne zmartwychwstanie, więc zobaczymy, co będzie w kolejnym tomie... xD

Lokarina

Lenalee mi sie wydaje, że Macon jeszcze się pojawi. W takiej czy innej postaci ale myśle, że w kolejnych częściach go nie zabraknie. Przynajmniej mam wielką nadzieję, że tak bedzie Smile

.

Lenalee

No, mam nadzieję. Strasznie bym chciała, żeby pojawił się w kolejnej części. Bo bez niego to w tej książce będzie tak... pusto. ; )

AGA

Błagam, błagam, dawajcie spoilery, bo boję się tu zaglądać, albo proszę powiedzcie mi już od razu, że będziecie otwarcie pisać co się stanie, to do czasu przeczytania ksiązki bedę ten temat omijać szerokim łukiem... Smile

Choć jestem ciekawa waszych wrażeń...

volume_5

książka wspaniała! przeczytałam jednym tchem! tyle się działo, że po każdym rozdziale musiałam siedzieć w miejscu przez około 5 minut, żeby ochłonąć.... ale było warto! już nie mogę się doczekać drugiej części, ale to jeszcze taaaaaaaaaaaaaak dłuuuuuuuuuuuuugoooo, że nie wiem czy wytrzymam! chlip... jakoś muszę przeżyć!

Christine

O, nie pisałam jeszcze swoich wrażeń dotyczących Pięknych Istot.

Muszę przyznać, że książka genialna. Zupełnie inna tematyka, niż te wampiry, i wszystko na jedno kopyto. Trzeba mieć naprawdę dużą wyobraźnię, żeby coś takiego wymyślić, a potem jeszcze przelać na papier.
Piękne Istoty przeczytałam w zaskakującym tempie - wszyscy wiedzą, że książki pochłaniam błyskawicznie, ale w tym przypadku... Naprawdę, powieść strasznie wciąga.

Najbardziej polubiłam Macona, Lenę i Ethana. I jeszcze Ammę, za jej przesądy, krzyżówki i amulety. Dobrze jest mieć taką troskliwą osobę, która zawsze się o Ciebie martwi, i pamięta.

Bardzo mi było szkoda śmierci Macona, chociaż gdyby zginął Ethan, odbiłoby się to na kolejnym tomie, o ile taki w ogóle by powstał.

Odkąd przeczytałam Piękne Istoty, czuję jakąś pustkę. Nie jest dużo takich książek, i gdy się kończą, zawsze pozostaje jakiś smutek, czy niedosyt. Z naprawdę wielką niecierpliwością czekam na Beautiful Darkness.

waniliowyszpan

Ja co prawda książki jeszcze czytać nie skończyłam, ale popieram Wasze zdania. ^.^