Brzoskwinka
Marzycielka
Dołączył: 20 Wrz 2010
Posty: 55
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
 Wysłany: Śro 21:21, 05 Gru 2012 Temat postu: *** |
|
|
Tak. Kolejny wstęp. Ja wiem, dużo tego już było. Ale czy to moja wina, że co chwilę mam nowy pomysł? Nie. To wina mojego umysłu i to jego wina. ; )
Tekst nie wątpię, iż nie ma błędów, ale postanowiłam wstawić dla oceny. Jeśli będziecie chcieli, mogę pokazać roz. 1 potem. 
Wstęp
Zastanawiałeś się kiedyś, jak czuje się osoba będąca w potrzasku? Zamknięta w swoich czterech ścianach z setką myśli naraz, których nie potrafi zrozumieć, uporządkować, a czasami nawet odróżnić. Nie wie, w co wierzyć, nie wie, co z tym wszystkim zrobić. Jest sama. Chce komuś powiedzieć, pragnie się wygadać, lecz świadomość, że i tak nikt jej nie zrozumie, odbiera chęci do rozmowy. Boi się. Boi się, że jeśli zagłębi się w jakąś myśl, całkiem się pogubi i straci tą iskierkę nadziei drzemiącą gdzieś na dnie, że jeszcze będzie lepiej, że odnajdzie sens jej istnienia. Wątpi we wszystko, wątpi nawet, że jej pokój jest prawdziwy. Siedzi oparta na łóżku i patrzy w równoległą ścianę. Patrzy, ale w rzeczywistości jej nie widzi; przed oczyma tej osoby pojawiają się obrazy, do których świadomość nie chce powracać, a podświadomość próbuje o nich przypomnieć. Myśli o tym, mimo że nie chce. Myśli o tym, bo nie potrafi zapanować nad sobą. Jest słaba.
Zastanawiałeś się kiedyś, jak czuje się osoba chodząca zawsze z podniesioną głową, nie zwracająca uwagi na innych? Zapewne pomyślałeś, że jest egoistyczna i zbyt pewna siebie, dla której liczą się tylko jej cele i potrzeby, a resztę odstawia na bok. Trzeba by było jeszcze wspomnieć o takich cechach jak zarozumiałość, przemądrzałość, odwaga. Ile z tego byłoby prawdą? Prawdopodobnie większość. Jednak teraz nie chodzi o to, jaka ta osoba jest, ważniejsze jest to, jakie emocje próbuje ukryć się pod całą maską pogodnego człowieka. Ból, nienawiść, obrzydzenie i pogarda do innych czy może optymistyczne podejście do życia i natłok myśli, przez co nie zauważa innych? Być może wszystko po trochu. Taka osoba jednak nie przywiązuje wielkiej wagi do błahostek, nie okazuje światu swoich uczuć, potrafi kierować swoimi myślami i zachowaniami. Jest twarda.
Przez dwadzieścia lat swojego życia byłem obiema tymi osobami. Bywały momenty, że chciałem się zabić. Bywały momenty, że chciałem wszędzie dookoła chciałem wnieść szczęście. Jednak w pewnej chwili ocknąłem się i w przeciągu jednej nocy obróciłem moje życie o 180 stopni. I wtedy zapragnąłem jednego – pokazać ludziom, czym naprawdę są.
|
|
