Beautiful Redemption

Mollyna

Nie wiem gdzie to zamieścić, więc pisze tutaj. Czwarta część sagi, zapewne Istoty odkupienia.

"Is death the end . . . or only the beginning? Ethan Wate has spent most of his life longing to escape the stiflingly small Southern town of Gatlin. He never thought he would meet the girl of his dreams, Lena Duchannes, who unveiled a secretive, powerful, and cursed side of Gatlin, hidden in plain sight. And he never could have expected that he would be forced to leave behind everyone and everything he cares about. So when Ethan awakes after the chilling events of the Eighteenth Moon, he has only one goal: to find a way to return to Lena and the ones he loves. Back in Gatlin, Lena is making her own bargains for Ethan’s return, vowing to do whatever it takes — even if that means trusting old enemies or risking the lives of the family and friends Ethan left to protect. Worlds apart, Ethan and Lena must once again work together to rewrite their fate, in this stunning finale to the Beautiful Creatures series."

A teraz... Wspietając się translatorem...

Czy śmierć to koniec. . . czy dopiero początek? Ethan Wate spędził większość swego życia tęskniąc do ucieczki z małego miasta Gatlin. Nigdy nie myślał, że spotka dziewczynę swoich marzeń, Lena Duchannes, która ukazała mu skrytą, potężną, a także przeklętą stronę Gatlin, (ukrytą na widoku). I nigdy nie oczekiwał, że będzie zmuszony porzucić wszystko i wszystkich na których mu zależy. Więc kiedy Ethan budzi się po mrożących krew w żyłach wydarzeniach z Osiemnastego Księżyca, ma tylko jeden cel: znaleźć sposób na powrót do Leny i tych, których kocha.
(Teraz jest moment, którego nie umiem zrozumieć, ale myslę, że coś w takim stylu.)
Będąc w Gatlin, Lena robi wszystko, żeby Ethan mógł powrócić, nawet jeśli oznacza to zaufanie dawnym wrogom i narażenie życia rodzinnego i przyjaciół. Byleby Ethan był bezpieczny. Osobne światy, Ethan i Lena muszą znowu pracować razem, aby przemienić swój los, w tym oszałamiającym finale serii Pieknych Istot.
(Za wszelkie błędy przepraszm)

A więc, czyżby tylko 4 części? (Nie licząc tomu 2.5 ;P)
Co sądzicie/?

[/img]

Lenaaa

jest już pierwszy rozdział Beautiful Redemption, niestety po angielsku. wieczorem postaram się wrzucić tłumaczenie Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

***

Plama błękitnego nieba nad moją głową.

Bezchmurne.

Idealne.

Tak jak niebo w prawdziwym świecie, tylko trochę więcej błękitu i mniej słońca w moich oczach.

Myślę, że niebo w prawdziwym świecie nie jest wcale idealne. Może to właśnie sprawia że jest takie idealne.

Zrobiłem to.

Znowu zacisnąłem oczy.

Grałem na zwłokę.

Nie byłem pewny czy jestem gotowy zobaczyć cokolwiek tam było. Oczywiście niebo wyglądało lepiej - Raj w jego całej okazałości.

Nie żebym twierdził że tam jestem. Byłem przyzwoitym chłopakiem, przynajmniej na tyle ile mogę powiedzieć. Ale zobaczyłem wystarczająco, by wiedzieć że wszystko o czym myślałem było do tej pory dość złe.

Miałem otwarty umysł, przynajmniej na standardy Gatlin. To znaczy, słyszałem te wszystkie teorie. Przesiedziałem więcej niż mój udział w szkółce niedzielnej. I po wypadku mamy, Marian powiedziała mi o lekcjach Buddyzmu, na które uczęszczała w Duke, prowadzonych przez faceta o imieniu Buddha Bob, który twierdził że raj to kropla wewnątrz kropli wewnątrz kropli, czy coś takiego.Rok wcześniej moja mama próbowała mnie namówić do przeczytania Inferno Dante'go, o którym Link powiedział że jest o biurowcu, w którym wybuchł pożar, ale okazało się być o przygodzie faceta w dziewięciu kręgach piekła. Pamiętam tylko tę część, którą mama opowiedziała mi o potworach albo diabłach uwięzionych w potrzasku lodu. Myślę, że to był dziewiąty krąg piekła, ale było tu tak wiele kręgów że po chwili wszystkie zlały się w jedno.

Po tym czego dowiedziałem się o podświatach, zaświatach i równoległych światach, i czymkolwiek innym co wchodziło w skład trójwarstwowego ciasta wszechświata, którym był świat Obdarzonych, pierwszy przebłysk błękitnego nieba wydawał się dla mnie w porządku. Poczułem ulgę widząc że jest coś co wyglądało jak sentymentalny znak czekający na mnie. Nie oczekiwałem perłowych wrót albo nagich cherubinków. Ale błękitne niebo, to było coś przyjemnego.

Znów otworzyłem oczy. Wciąż błękit.

Błękit Karoliny.

Gruba pszczoła przeleciała obok mojej głowy, wspinając się wysoko do nieba - dopóki się z nim nie zderzyła, tak jak tysiące razy wcześniej.

Bo to nie było niebo.

To był sufit.

I to nie był Raj.

Leżałem w swoim starym mahoniowym łóżku w mojej nawet starszej sypialni w Wate's Landing.

Byłem w domu.

Co było niemożliwe.

Mrugnąłem.

Wciąż dom.

Czy to był sen? Miałem taką desperacką nadzieję. Może jednak był, tak jak każdego poranka przez pierwsze pół roku po śmierci mojej mamy.

Proszę, niech to będzie sen.

Sięgnąłem pod łóżko i szukałem w kurzu. Poczułem znajomy stos książek i wyciągnąłem jedną.

Odyseja. Jedna z moich ulubionych powieści graficznych, chociaż byłem dość pewny że Mad Comix wzięło kilka ustępstw od tego co napisał Homer.

Zastanowiłem się i wyciągnąłem następną. W drodze. Pierwszy widok Kerouac był niezaprzeczalnym dowodem i przewróciłem się na drugi bok dopóki nie zobaczyłem bladego kwadratu na ścianie gdzie, jeszcze kilka dni temu - czy tylko tyle? - wisiała obszarpana mapa, z zielonym markerem oznaczającym wszystkie miejsca z moich ulubionych książek, które chciałem odwiedzić.

To był mój pokój, w porządku.

Stary zegar na stoliku obok mojego łóżka już widocznie nie działał, ale wszystko ine wyglądało tak samo. To musi być ciepły dzień jak na styczeń. Światło, które wlewało się do środka przez okno było prawie nienaturalne - coś jakbym był w jednym ze złych scenariuszy Linka na teledysk Holly Rollers. Ale oprócz filmowego oświetlenia, mój pokój wyglądał dokładnie tak jak go zostawiłem. Tak jak książki pod łóżkiem, pudełka po butach skrywające historię mojego całego życia wciąż stały pod ścianą. Wszystko co powinno tu być, było tu, przynajmniej z tego co na razie zauważyłem.

Oprócz Leny.

L? Jesteś tu?

Nie czułem jej. Nie czułem nic.

Spojrzałem na swoje ręce. Wydawały się normalne. Żadnych ran. Spojrzałem na swoją białą koszulkę. Żadnej krwi.

Żadnych dziur w jeansach ani w moim ciele.

Poszedłem do łazienki i spojrzałem w lustro nad umywalką. Byłem tam. Ten sam stary Ethan Wate.

Przyglądałem się swojemu odbiciu kiedy usłyszałem jakiś dźwięk z dołu.

"Amma?"

Miałem wrażenie że moje serce łomocze, co było dość zabawne, bo od kiedy się obudziłem nie byłem nawet pewny że bije. Tak czy inaczej, mogłem usłyszeć znajome odgłosy mojego domu, dochodzące z dołu z kuchni. Panele skrzypiały kiedy ktoś poruszał się wzdłuż szafek,kuchenek i starego kuchennego stołu. Te same stare kroki, chodzące w tym samym miejscu jak każdego poranka.

Jeżeli to był poranek.

Zapach naszej starej patelni na kuchence przyszedł unosząc się z parteru.

"Amma? To nie jest bekon, czyż nie?"

Głos był wyraźny i spokojny. "Skarbie, myślę że wiesz co gotuję. Jest tylko jedna rzecz, którą potrafię ugotować. Jeśli można to tak nazwać."

Ten głos.

Był taki znajomy.

"Ethan? Jak długo jeszcze karzesz mi czekać aż cię przytulę? Byłam tu na dole dość długo, kochanie."

Nie rozumiałem tych słów. Nie słyszałem nic innego oprócz tego głosu. Słyszałem go wcześniej, nie tak dawno temu ale nigdy w ten sposób. Tak głośny i wyraźny i pełny życia jakby była na dole.

Tak się składa że była.

Te słowa były jak muzyka. Odgoniły całą rozpacz i zakłopotanie.

"Mamo? Mamo!"

Zbiegłem na dół, trzy schody na raz zanim zdążyła odpowiedzieć.

***

przepraszam jeśli coś jest niezrozumiałe ale spróbowałam to przetłumaczyć jak najlepiej mogłam Smile

LenaDuchannes

To wspaniałe! Nie mogę się doczekać.

Kubuźź

Rany .. To jest boskie. Jest ktokolwiek kto byłby w stanie przetłumaczyć całą książkę ? Ja nie wytrzymam do grudnia do wydania polskiej wersji a tak strasznie mi na tym zależy ;(

Silentia

Podejrzewam, że nie ma innego wyjścia niż czekanie na polskie wydanie, ale wiadomo że im dłużej się czeka tym później wszystko lepiej podchodzi = w każdym znaczeniu tego słowa Very Happy

Kubuźź

Jest możliwość że moja znajoma tłumaczka jak znajdzie chwile to przetłumaczy dla mnie całą książkę z angielskiej wersji, wtedy będe miał wcześniej. Jeżeli może ktoś byłby zainteresowany to tą przetłumaczoną książkę znajoma wrzuci na chomikuj C: A jak nie ona to ja, jeżeli tylko będe mógł ;D
Ja bym w życiu nie wytrzymał do grudnia. Co bym czytał w wakacje? Film już widziałem 6 razy i jeszcze mi się nie znudził xD

Silentia

No to ciekawie, jak tylko dostaniesz całą przetłumaczoną wersję możesz podesłać link w tym temacie. Z chęcią skorzystam Smile

Kubuźź

Czekam właśnie, być może będe miał go przed wakacjami xD A jak pójdzie wręcz wybitnie, to będe miał go jeszcze na początku czerwca Smile

Wrzucę na chomikuj i podeślę jak tylko to zdobęde Wink

Chyba w życiu mi tak nie zależało na żadnej książce jak na Beautiful Redemption ;D Jak można było tak skończyć 3 część ?! Każdy kto to czytał pewnie czeka z niecierpliwością ;d

Martuska

A ma ktoś pdf z całą książką po angielsku? Nigdzie nie mogę znaleźć a już nie mogę się doczekać czytania. Smile

warrior_aoc

Ma ktoś przetłumaczoną wersję książki? Czytam angielską wersję i ogólnie rozumiem o co kaman ale nie na tyle by się wczuć w klimat bo zawsze jakieś słówko ucieka Smile

no chyba że nie ma przetłumaczonej wersji to może byłyby jakieś chętne osoby i razem byśmy przetłumaczyli?